ارتباط بین ساختار کارآفرینانه و کارآفرینی سازمانی در سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران

مقدمه و هدف: کارآفرینی، شامل فرآیند جستجو و پیگیری فرصت و حداکثرسازی ارزش ناشی از آن است. سازمان های امروزی برای افزایش کارآیی و اثربخشی خود، در برابر تغییرات روبه تزاید محیط، نیازمند توجه بیشتر به مقوله کارآفرینی هستند. وقتی که مدیر ارشد به مفهوم کارآفرینی در درون سازمان متعهد شد، گام بعدی تعیین ساختار مناسب کارآفرینی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی ساختار سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران با رویکردی کارآفرینانه و تبیین ارتباط آن با کارآفرینی این سازمان بود. روش شناسی: جامعه آماری پژوهش، کلیه کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی هستند که 194 نفر آنها بر اساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردیدند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامة ساختار کارآفرینانه و کارآفرینی سازمانی استفاده شد. برای تعیین وضعیت ساختار کارآفرینانه و مؤلفه های آن و کارآفرینی سازمانی از آزمون میانگین یک جامعه و برای تبیین ارتباط بین متغیرهای پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد بین ساختار کارآفرینانه و تمامی ابعاد آن با کارآفرینی سازمانی رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد. همچنین میانگین کارآفرینی سازمانی و ساختار کارآفرینانه و تمامی مؤلفه های آن به شکل معنی داری از حد متوسط پایینتر است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، طراحی ساختار کارآفرینانه در سازمان تربیت بدنی می تواند در بهبود وضعیت کارآفرینی این سازمان مؤثر باشد.